شب است و بغض سکوت و صدای گریه آب

 

تـمــام غـصــه عـالم نشسته در محراب

 

 که ناله‌های صبورش ندارد امشب تاب

نگـــاه کــن کــه بـبـیـنـی چگـــونه مــی‌بارد

مـصـیـبــت از در و دیــوار خـــانــه اربــاب

 بــرای غسل شــب قـــدر آمــده امـــشب

 فـقـط خــدا و رسولـش به منـزل مهتاب

بــنــای زنــدگـیــش را بــه آب مــی‌شــوید

الهی صبــر علـــی را بـه فاطمـه دریاب

بـه قـطره قـطره سرشکش دخیل می‌بندد

بر آن ضریح کبود و شکسته و بــی‌تاب

چـه آبــها کــه سراسیمه غسل می‌کردند

بـرای آن کـه نـمانـد در آن بـدن خـوناب

چــه مــی‌رسد بــه علی از مرور خاطره‌ها

 

نوشته شده در پنج شنبه 89/9/25ساعت 10:46 صبح توسط حمید نظرات ( ) | |