کربلا واویلا بود...یک طرف سپاهی قریب به سی هزار نفر و در سوی دیگر سپاهی تنها با هفتاد و دو نفر.

دموکراسی می گوید حق با اکثریت است و اقلیت باید مطیع اکثریت باشند. حسین (ع) تو و یارانت در کربلا در اقلیت هستی... در اقلیت! چرا در برابر اکثریت تمکین نمی کنی و موجب برپایی جنگی بزرگ می شوی؟ اصل دموکراسی حکم بر آن می کند که به بیعت با یزید بشتابی و حکومت وی را قبول کنی. چرا به رای اکثریت احترام نمی گذاری؟

 

حالا بهتر می فهمم که چرا می گوییم اسلام بجای دموکراسی، مردمسالاری دینی را قبول دارد. یعنی خواست اکثریت مردم تا زمانی مقبول و مسموع است که در دایره دین باشد. هیچگاه اکثریت مردم، حق را نمی سازند بلکه این اصول شریعت و روح دین است که حقیقت را تعیین می کند. پس مشروعیت حکومت به حضور و رای مردم نیست بلکه به حکم شریعت است. حضور اکثریت تنها امکان حکومت کردن را فراهم می آورد. حکومت حسین (ع) مشروعیت داشت ولی به سبب عدم حضور و همراهی مردم امکان تحقق نداشت.

حالا بهتر می فهمم که چرا می گوییم ضرب المثل «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» یک مفهوم انحرافی دارد. «خواهی نشوی رسوا همرنگ حقیقت شو چه جماعت با تو باشند چه نباشند». بارها شنیده ایم که ما را به انجام گناه و خطایی ترغیب کردند و گفتند اکثریت مردم اینطوری هستند. در جواب باید گفت: رفتار اکثریت مهم نیست؛ مهم آنست که دینم چه می گوید. من سرباز مکتب حسین(ع) هستم.

اگر برخی از مردم ما همین یک درس را از محرم می فهمیدند دیگر نمی گفتند: آزادی در کل دنیا اینجوریه چرا ما اینجوری نیستیم. کل دنیا با آمریکا رابطه حسنه داره چرا ما نداریم. اکثر زنها حجابشان این فرمیه حجاب من چرا اینطوری نباشه، اکثریت آدمها این طوری درآمد کسب می کنند من چرا نکنم... .

کربلا به ما آموخت که حسین(ع) برای زنده نگهداشتن دین قیام کرد. عاشورا به ما یاد داد که حسین (ع) پیرو حکم قرآن بود و رای دین، و اعتقادی به دموکراسی به مفهوم «حق بود حرف اکثریت» نداشت. 

ما سرباز مکتب حسین(ع) هستیم و به دموکراسی غربی می خندیم و نیز به تمام کسانی که صبح تا شب در جامعه ما با ژست روشنفکرمآبانه دم از آن می زنند. ما سرباز مکتب عاشورا هستیم.

نوشته شده در پنج شنبه 89/9/25ساعت 10:51 صبح توسط حمید نظرات ( ) | |